Over meer ontmoetingen en de Russische Hardheid
Door: Ties
Blijf op de hoogte en volg Ties
18 Januari 2010 | Rusland, Moskou
Hallo allemaal!
Aldo en ik zijn inmiddels aangekomen in Irkutsk en op de voorlaatste dag van onze reis door Rusland. We hebben ongeveer 160 uur doorgebracht in Russische treinen en zijn inmiddels zeven tijdzones van Nederland vandaan. Tijd dus voor een nieuw reisverslag.
Anders dan veel Transsiberiereizigers zijn Aldo en ik veel uitgestapt. Tussenstops hebben we gemaakt in Moskou, Nizhny Novgorod, Novosibirsk, Tomsk, Irkutsk en nu dus Kushir. Met veel verschillende Russen hebben we gepraat; varierend van een gitaar- en accordeon spelende opa van 60, via een complete muziekschool in Tomsk waar we ons in een kringgesprek moesten voorstellen, tot een ondergetattooeerde Rus die zich in de trein aan ons voorstelde als 'the Pigkiller' en die ons een stuk bacon van een kilo gaf als geschenk. Door al deze ontmoetingen hebben wij ons een wat genuaceerder beeld van Rusland gevormd dan we vooraf hadden.
Wie naar Rusland kijkt op een kaart valt natuurlijk vooral de enorme omvang van het land af. Het is het grootste land ter wereld en wie het volledig doorkruist, reist door tien verschillende tijdzones. Toch bestaat er een Russische cultuur. Hoeveel afzonderlijke Russen ook mogen verschillen en hoever ze ook van elkaar af wonen, velen zijn toch bereid zich door Moskou te laten vertegenwoordigen. Kennelijk bestaat er iets van een gemeenschappelijke Russische deler.
Deze deler kan volgens mij voor een deel gevonden worden in 'hardheid'. Op verschillende manieren en op verschillende momenten zijn Russen verschrikkelijk hard; voor hun omgeving maar ook voor zichzelf. Als in Sint Petersburg na de heftigste sneeuwval in 130 jaar iemands auto onder een halve meter sneeuw ligt, graaft hij hem uit. Zonder klagen. In Siberie leven de mensen in de winter gewoon door, doen oude bambushka's gewoon hun boodschappen, ook al is het maandenlang -30. Zonder klagen. Of neem de Russchische techniek: niet zoals in West-Europa flitsen de treinen met 200 kilometer per uur richting Parijs, maar na een rit van 50 uur of meer in de meest extreme weersomstandigheden komt een Russische trein wel aan, zonder vertraging.
Deze hardheid komt ook op een negatieve manier tot uiting. De gemiddelde levensverwachting van een Russische man is 60. In de Russische winter is er voor veel mensen niet veel anders te doen dan nietsontzient drinken. De goedkoopste wodka is verkrijgbaar voor twee euro per liter, illegaal gestookte varianten zijn nog goedkoper. Sigaretten kosten ongeveer 35 eurocent per pakje. Hierdoor zijn er nauwelijks obstakels voor diegenen die wat verslavingsgevoeliger zijn en helpen zij zichzelf in rap tempo om zeep. Wie beweert dat alcohol en harddrugs fundamenteel van elkaar verschillen nodig ik uit eens een kijkje op een gemiddeld Russische station te nemen.
Hier in Kushir aan het Baikalmeer is het overigens allemaal heel vreedzaam en rustig. Dit compleet houten dorpje telt niet meer dan drieduizend inwoners en heeft pas sinds 2005 electriciteit. Wij vullen onze dagen met hikes en fietstochten over het bevroren meer. De natuur die we hierbij tegenkomen is werkelijk de mooiste die ik ooit heb gezien. Punt, einde discussie. Als ik binnenkort een wat snellere computer tot mijn beschikking heb zal ik een paar foto's online zetten. Voor nu ga ik Mongolie in horen jullie weer van me bij mijn volgende bericht.
Dikke knuffel,
Ties
Aldo en ik zijn inmiddels aangekomen in Irkutsk en op de voorlaatste dag van onze reis door Rusland. We hebben ongeveer 160 uur doorgebracht in Russische treinen en zijn inmiddels zeven tijdzones van Nederland vandaan. Tijd dus voor een nieuw reisverslag.
Anders dan veel Transsiberiereizigers zijn Aldo en ik veel uitgestapt. Tussenstops hebben we gemaakt in Moskou, Nizhny Novgorod, Novosibirsk, Tomsk, Irkutsk en nu dus Kushir. Met veel verschillende Russen hebben we gepraat; varierend van een gitaar- en accordeon spelende opa van 60, via een complete muziekschool in Tomsk waar we ons in een kringgesprek moesten voorstellen, tot een ondergetattooeerde Rus die zich in de trein aan ons voorstelde als 'the Pigkiller' en die ons een stuk bacon van een kilo gaf als geschenk. Door al deze ontmoetingen hebben wij ons een wat genuaceerder beeld van Rusland gevormd dan we vooraf hadden.
Wie naar Rusland kijkt op een kaart valt natuurlijk vooral de enorme omvang van het land af. Het is het grootste land ter wereld en wie het volledig doorkruist, reist door tien verschillende tijdzones. Toch bestaat er een Russische cultuur. Hoeveel afzonderlijke Russen ook mogen verschillen en hoever ze ook van elkaar af wonen, velen zijn toch bereid zich door Moskou te laten vertegenwoordigen. Kennelijk bestaat er iets van een gemeenschappelijke Russische deler.
Deze deler kan volgens mij voor een deel gevonden worden in 'hardheid'. Op verschillende manieren en op verschillende momenten zijn Russen verschrikkelijk hard; voor hun omgeving maar ook voor zichzelf. Als in Sint Petersburg na de heftigste sneeuwval in 130 jaar iemands auto onder een halve meter sneeuw ligt, graaft hij hem uit. Zonder klagen. In Siberie leven de mensen in de winter gewoon door, doen oude bambushka's gewoon hun boodschappen, ook al is het maandenlang -30. Zonder klagen. Of neem de Russchische techniek: niet zoals in West-Europa flitsen de treinen met 200 kilometer per uur richting Parijs, maar na een rit van 50 uur of meer in de meest extreme weersomstandigheden komt een Russische trein wel aan, zonder vertraging.
Deze hardheid komt ook op een negatieve manier tot uiting. De gemiddelde levensverwachting van een Russische man is 60. In de Russische winter is er voor veel mensen niet veel anders te doen dan nietsontzient drinken. De goedkoopste wodka is verkrijgbaar voor twee euro per liter, illegaal gestookte varianten zijn nog goedkoper. Sigaretten kosten ongeveer 35 eurocent per pakje. Hierdoor zijn er nauwelijks obstakels voor diegenen die wat verslavingsgevoeliger zijn en helpen zij zichzelf in rap tempo om zeep. Wie beweert dat alcohol en harddrugs fundamenteel van elkaar verschillen nodig ik uit eens een kijkje op een gemiddeld Russische station te nemen.
Hier in Kushir aan het Baikalmeer is het overigens allemaal heel vreedzaam en rustig. Dit compleet houten dorpje telt niet meer dan drieduizend inwoners en heeft pas sinds 2005 electriciteit. Wij vullen onze dagen met hikes en fietstochten over het bevroren meer. De natuur die we hierbij tegenkomen is werkelijk de mooiste die ik ooit heb gezien. Punt, einde discussie. Als ik binnenkort een wat snellere computer tot mijn beschikking heb zal ik een paar foto's online zetten. Voor nu ga ik Mongolie in horen jullie weer van me bij mijn volgende bericht.
Dikke knuffel,
Ties
-
18 Januari 2010 - 11:32
Guus:
Heb ik iig de eerst reactie n keer..
nu ga ik lezen -
18 Januari 2010 - 11:34
Woutert:
Mooi, goed geschreven verhaal!
Overigens stel ik wel voor om een handelslijntje met Rusland uit te zetten wat betreft peuken en vodka...
Succes met jullie reis! -
18 Januari 2010 - 11:37
Guus:
ey boy!
Klinkt vet man, vooral dat hiken en fietsen over een bevroren meer spreekt me wel aan;) Ben benieuwd naar de foto's. Dacht dat het niet mooier kan dan de millingerwaard, maar blijkbaar dus niet.
Ik ga btw van de zomer met Willem, Marsha, luc en misschien Niek Interrailen door europe! Wit gij dat ook weer.
Fijne reisvoortzetting, en ik wacht met smart op een volgend berichtje van je;) -
18 Januari 2010 - 11:51
Mau:
klinkt goed! keep us posted -
18 Januari 2010 - 11:57
Joep:
Tof verhaal! En alcohol maakt inderdaad meer kapot dan je lief is... heb ik afgelopen weekend weer aan den lijve ondervonden ;) Veel plezier met die verrekte mongolen, en tot hoors! -
18 Januari 2010 - 12:07
Rene:
Mooi verhaal Tieske! Benieuwd naar de foto's. -
18 Januari 2010 - 12:13
Annig:
Schatje, wat een heerlijk bericht. Mooi geschreven ook. Heel veel liefs! -
18 Januari 2010 - 13:39
Wilma:
Hee Ties! Met veel plezier je verhaal geschreven. Er schuilt een heuse reporter in je!Geweldig al die ontmoetingen... life sucks als je al dit moois op je beeldscherm voorgeschoteld krijgt! Maar eh... mijn beurt komt nog in oktober... gaan we al dat natuurschoon tóch eens vergelijken :-)) Geniet ze!! -
18 Januari 2010 - 13:41
Wilma:
Ik bedoel natuurlijk "gelezen" Dat heb je als je gevloerd bent door de griep... :-( -
18 Januari 2010 - 16:06
Rio:
Erg mooi verwoord baas... Zo te lezen ben je die connectie met de lokale Russen goed aan het pakken, wat natuurlijk heftig is.. Rock on naar Mongolie, sjee -
18 Januari 2010 - 16:37
Huub:
Hehe.. je gaat zo'n harde zeur-schok krijgen. Maar heelijk man, keihard. Live it up, live it up, live it UP! -
18 Januari 2010 - 16:47
Kay:
Over hardheid gesproken: AFC is dus niet dé Damsko club, het zijn daar de rijke watjes uit oud zuid die in dikke landrovers door vaders worden afgezet. Heb ik me laten vertellen door t even na te vragen. Voor de rest wel een bijna ongeloofwaardig hard verhaal. Kringgesprekken jippie-ja-jee -
18 Januari 2010 - 20:01
Femke:
Ties!!!
Je bent gewoon zo´n ´discovery-ik-rijd-met-mijn-truck-over-bevroren-meren' geworden!!! Maar dan net wat anders, hahaa! Cool man!
Hoe vond je Irkutsk??
x -
18 Januari 2010 - 20:31
Yvonne:
Ha kerel, geweldig verhaal, ik sluit me aan bij Wilma: een échte reporter!
Hartstikke leuk, al die ontmoetingen met muzikale beschilderde Russen. En wat je me vertelde: met de bus naar Olchon, over het bevroren Baikalmeer. Ik lees (en heb gehoord) hoe je geniet, fantastisch voor je!
Veel plezier met de Mongolen, ben nou alweer benieuwd naar je volgende belevenissen.
Dikke kus!
-
20 Januari 2010 - 18:40
Esther:
Yo, vet verhaal!! Op zich verschillen jullie niet zoveel van die stationbewoners denk ik op dit moment. Jullie hebben denk ik bijna net zoveel tijd bij treinen doorgebracht als zij doen.. Ben idd benieuwd of jullie als onschuldige backpackers weggingen, maar dalijk als goeie softdrugs-verslaafden (doe je je naam als Nederlander toch eer aan) terugkomen.. Ben benieuwd hoe Aldo dalijk terug te zien.. Tijd gaat echt supersnel!! Maar eerst veel plezier in Mongolie!! Lijkt me echt vet mooi!! Kus kus -
21 Januari 2010 - 14:48
Parcival:
Ouwe! Ik heb net al je reisverslagen achter elkaar gelezen. Vet hoor allemaal, mzzl -
23 Januari 2010 - 09:58
Claar:
Ties, ik ben onder de indruk, alleen al van jouw verslag; hoe krijg jij alle indrukken verwerkt? De hardheid van tegenvallers aankunnen, gun ik je, en verder vooral steeds meer jezelf worden,groet -
24 Januari 2010 - 04:39
Wesley & Ka:
Vet dat Rusland een beetje in perspectief valt, lijkt ons een hele ervaring! We zijn benieuwd wat je van Mongolie vindt, goeie reis en tot het volgende verslag! -
24 Januari 2010 - 18:44
Gertie:
Hallo Ties,
Ik heb van je moeder vernomen van je reis. Ik vind het ontzettend leuk om jullie reisverslag te lezen. Als nog proficiat met je 25ste. Geniet ervan. Ik lees het graag -
25 Januari 2010 - 08:55
Robert:
Ties,
Wel interessant om wat sigaretten mee te smokkelen straks. Hier in Nederland hopen we nog steeds op de Elfstedentocht!! Veel plezier in Mongolië.. Geniet ervan!
Gr Robert -
01 Februari 2010 - 08:27
Yannick Klomberg:
Hey Ties,
Joep vertelde me laatst dat jij ook een reisverslag had, dus heb het maar even gelezen. Erg leuke verhalen allemaal! Ik moet zeggen dat ik wel een fan ben van de LP, je vind er altijd wel goede/ redelijke slaapplaatsen mee (in ieder geval in afrika). Nu ik jouw verhalen lees zou ik ook wel zo'n reis willen maken, jammer genoeg zal ik daar de komende tijd geen geld voor hebben. Wel ga ik zoals guus al vertelde met hem mee eurotrippen.
Veel succes nog met je reis en ook ik zal voortaan de verslagen gaan lezen!
Groeten uit Nederland,
Niek
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
