Over China en tsjaa...China
Door: Ties
Blijf op de hoogte en volg Ties
20 Februari 2010 | China, Chengdu
Een tijdje geleden heb ik geschreven over iets gemeenschappelijks wat ik dacht gevonden te hebben bij Rusland en haar inwoners: de 'hardheid' van het land. Deze gemeenschappelijkheid legt niet iedere Rus, zijn cultuur en gedrag uit, maar geeft zodra je het vindt wel een handvat bij het verwerken van alle indrukken die op je afkomen. Het is een hulpstuk.
Daarom hoopte ik in de landen die ik na Rusland bezocht heb een dergelijk gemeenschappelijk kader te vinden. In de Gobiwoestijn in Mongolie bestond deze in een extreme vorm van gastvrijheid, die een belangrijk onderdeel van de nomadencultuur uitmaakt.
In China, waar ik nu ruim een week zonder Aldo reis, hoopte ik eenzelfde gemeenschappelijkheid te vinden. 'Iets' wat het land begrijpelijker maakt. Ik heb het niet gevonden.
In de Communisctische Volksrepubliek lukt het simpelweg niet verschillende ervaringen met elkaar te rijmen. Zo zijn in China regels, of beter gezegd: autoriteit, heilig. Iedereen rochelt om de vijf meter voor je voeten op straat, maar zodra er een bordje staat dat het niet mag: niemand. Hetzelfde geldt voor afval. Iedereen lazert zijn troep op straat, in de rivier of in de natuur. Behalve als ergens staat dat dat niet mag.
Deze heiligheid geldt echter niet voor ongeschreven regels. Zodra de metrodeur open gaat stormen de ingaande reizigers tegen de uitgaande in, om zo snel mogelijk een zitplaats te bemachtigen. Duwen is toegestaan maar laten zien dat een por van een anderhalve meter hoge Chinees je ergert is dan weer 'not done'. Eenzelfde ervaring is het voordringen. Als je achter iemand staat is alles toegestaan voor diegene te komen, maar je plekje verdedigen gebeurd met een neutraal, ergenisloos gezicht. Hoe hard die oude vrouw ik in je rug staat te duwen.
De ongeschreven regel die dan weer wel zo vast staat als een huis, is die van de traditie. Iedere migrantenarbeider moet en zal Chinees Nieuwjaar bij zijn familie thuis vieren, al moet hij er veertig uur hutjemutje staand in een trein voor doorbrengen. Zonder klagen. Dat sommige migranten hierdoor meer dan tachtig uur van hun enige week vakantie in het jaar staand in een trein doorbrengen doet er niet toe.
Op een ander ogenblik meende ik de Chinese rode draad te pakken te hebben toen ik dacht aan de censuur; China is ten slotte een dictatuur. Facebook en Youtube zijn in China onlangs ontoegankelijk gemaakt en op zijn minst verklaart de censuur het culturele niveau van hedendaags China. Natuurlijk is niet alles waardeloos, maar wie wil weten wat hier populair is moet eens de 'Little Tigers' opzoeken. Zei traden op de eerste dag van het Chinees Nieuwjaar bij het traditioneel door een miljard Chinesen bekeken televisieprogramma op, en waren daarvoor en daarna niet van de televisie en de billboards weg te slaan. Ze zijn slecht, echt verschrikkelijk slecht, en ik kan ze meezingen.
Hier tegenover staat dat geen enkele Chinees de indruk maakt gebukt te gaan onder een zwaar regime of zich in zijn vrijheid beperkt voelt. Ouderen doen hun best een bestaan op te bouwen en jongeren uiten zich, zo lijkt, op de manier die ze wensen. Jongens zien er met een bril en nette kleding uit alsof ze hard studeren of werken en dat daarom een goede toekomst voor ze is weggelegd, of ze proberen te voldoen aan het metrosexuele ideaalbeeld dat de 'Little Tigers' zo populair maakt. Meiden zien er net zo hardstuderend uit of ze gedragen zich nogal giegelmeisjesachtig. De keuze die de jongeren maken en de levensstijl die daarbij komt kijken lijkt in grote mate autonoom te zijn. Binnen bepaalde bandbreedten lijkt er wel degelijk vrijheid te zijn.
Ten slotte is er nog een zeer in het oog springende ongerijmdheid. In ieder geval in de steden gedragen zowel de jongeren als de ouderen zich als ideale consumenten. Iedereen loopt met een voor zijn budget zo flitsend mogelijke telefoon aan zijn oor. Reclames op televisie en in de metro zijn kleurijk en ontzettend domvrolijk. Op iedere straathoed wordt stompzinnige prullaria verkocht en zodra het beweegt, flitst, schittert of lawaai maakt trekt het de aandacht. Tegelijkertijd kent iedere stad zijn aan de oprichting van de Communistische Partij, het Volksleger of de Revolutie geweidde mueseum. Voor het mausoleum van Mao staan elke dag honderden mensen te wachten. Dat zijn ideeen over een communistische maatschappij wel heel ver afstaan van het hedendaagse China lijkt niemand op te merken.
Nog ín Mao's mausoleum staat een stalletje met waardeloze souvenirs, maar dit ontgaat de gemiddelde bezoeker die, volledig onder de indruk van zijn glimp op de Grote Leider, naar buiten hobbelt.
China, kortom, blijft met al zijn vreemdheid op mij inwerken. Vanaf morgen ga ik proberen een permit te bemachtigen om Tibet in te reizen. Nieuwe avonturen!
Dikke knuffel,
Ties
-
19 Februari 2010 - 20:33
Femke:
Zit net achter mn computertje als jij je berichtje ´post´.
China is raarrrr... Maar toch lijkt het me zo prachtig, zoals jij het omschrijft!
Geniet er maar van want veel soeps is het hier niet!
x -
19 Februari 2010 - 20:36
Guus:
Hey Bro!
Wat zij ndie chinezen raar!! Ik denk dat Tibet trouwens nog indrukwekkender zal zijn.. veel plezier man!!
Gister ben ik bij ajax - juve geweest, sulejmani scoorde na n kwartier vlak voor mn neus de 1-0 en dat werd ook met de 10 veldspelers vlak voor mn neus gevierd. Ajax speelde erg goed, maar door een beer, genaamd Amauri, ging juve er alsnog met een 2-1 zege vandoor... heerlijk op zn italiaans. Ik eet nooit meer spaghetti of wat dan ook..
Spreek je snel broeder!! -
19 Februari 2010 - 22:53
Esther:
Die kleine tijgers vinden lukt me nietecht, want ik youtube staan ze dus niet op en myspace ook niet en dat is waar mijn westerse muziekpaginakennis een beetje ophoud.. Maar geloof wel door je verhaal dat ze raar zijn.. Chengdu heb ik darentegen wel ff opgezocht en ziet er vet uit, hoop dat t daar chill is en je niet al te lang op je permit hoeft te wachten!! En anders wordt het een beetje panda's vervelen denk ik ofzo.. Geniet iig!! Liefs!! -
19 Februari 2010 - 23:04
Wilma:
Hee Ties! Geniet nog even van die "gezellige" chaos. Chengdu is toch dé plek van de panda's? Hoe houdt jouw maag het trouwens? Hopelijk hoef je niet al te veel gebruik van de openbare toiletten te maken... gezellie met z'n allen op een kluitje..;-) -
20 Februari 2010 - 17:02
Annig:
Lekker verhaal schat! Observatie-talentje ben je. Hier begint de zon alweer een beetje te schijnen en met heel veel toewijding kun je zelfs op t terras een biertje drinken (met een dekentje, uiteraard).
kus -
21 Februari 2010 - 09:09
Honzik:
yo ouwe - komt idd overeen met mijn ervaringen. Hoop alleen dat je het ook een topland vind om te verkennen. Ben er zelf over 2 weken weer, vlieg de 7e op Hong Kong - toevallig toch kans om je tegen t lijf te lopen? -
02 Maart 2010 - 22:10
Yvonne:
Inmiddels weet ik dat je naar Yunnan onderweg bent en dat Tibet (dit keer?!) op je verlanglijstje blijft staan.
Genieten van wat warmer weer en mooie natuur. En je verheugen op de komst van Esther, volgende maand!
Veel plezier en een dikke kus!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley